POETRY
[Sajak sebenarnya boleh ditafsir mengikut pandangan sendiri tapi saya akan terjemah beberapa buah kat bawah ni sedekat mungkin apa yang mahu disampaikan oleh penyair-penyair terbabit! Nanti - dalam dua tiga hari!]
He’s dead [Dia dah mati]
* * *
the dog won’t have to [anjing tu tak perlu]
sleep on his potatoes [tidur atas kentang-kentangnya]
any more to keep them [lagi untuk elak bahan makanan tu]
from freezing [dingin beku]
he’s dead [dia dah mati]
the old bastard— [orang tua gampang tu --]
He’s a bastard because [Dia seorang gampang kerana]
* * *
there’s nothing [tiada suatu pun]
legitimate in him any [yang sah padanya]
more [lagi]
he’s dead [dia dah mati]
* * *
He’s sick-dead [Meluatnya dia dah mati]
* * *
He’s [Dia sekadar]
a godforsaken curio [seorang terpinggir yang ingin dikenali]
without [tanpa]
any breath in it [sebarang helaan nafas dalam dadanya]
* * *
He’s nothing at all [Dia tak perlu diambil tahu]
he’s dead [dia dah mati]
* * *
Shrunken up to skin [kulit kecut berkedut]
* * *
Put his head on [Sandar kepalanya atas]
one chair and his [sebuah kerusi dan]
feet on another and [kedua-dua kakinya di sebuah lagi dan]
he’ll lie there [dia terus terbaring di sana]
like an acrobat— [bagai seorang akrobat --]
* * *
Love’s beaten. He [Kasih sayang dibelasah. Dia]
beat it. That’s why [yang membelasah. Kerana inilah]
he’s insufferable— [dia tak mampu tanggung --]
* * *
because [kerana]
he’s here needing a [dia di sini perlu]
shave and making love [bercukur dan cumbu mesra]
an inside howl [dalam lolongan]
of anguish and defeat— [keperitan dan kekalahan --]
* * *
He’s come out of the man [Dia muncul daripada lelaki itu]
and he’s let [dan dia biarkan]
the man go— [lelaki itu pergi --]
the liar [penipu]
* * *
Dead [Dah mati]
his eyes [kedua-dua biji matanya]
rolled up out of [menggulungkan keluar]
the light--a mockery [suatu cahaya -- sebuah ejekan]
* * *
which [yang]
love cannot touch— [tak sanggup disentuh kasih sayang --]
* * *
just bury it [timbuskan sahaja]
and hide its face— [dan sorokkan mukanya --]
for shame. [kerana memalukan.]
(nota saya: Orang putih pun ada kepercayaan agak karut. Kalau letak potongan kentang kat tapak kaki untuk buang toksin mungkin betul, tapi demam selsema pun letak kentang kat kaki bagi hilang panas macam pelik pulak, kan? Begitupun, arwah mak saya sering sapu air rendaman potongan bawang merah dan letak tuala kecil yang dicelup ke dalam air rendaman itu kat dahi saya apabila saya demam semasa saya kecil dulu. Menyegarkan! Arwah ayah saya juga seorang yang baik seperti mak saya, dan bukan seperti ayah penyajak ini atau lelaki-lelaki yang seperti ayahnya.]
Kata-kata terakhir nenek Inggeris saya
There
were some dirty plates
and a glass of milk
beside her on a small table
near the rank, disheveled bed—
Ada
beberapa pinggan kotor
dan
segelas susu
di
sisinya di atas sebuah meja kecil
berdekatan birai katil kusut masai --
Wrinkled
and nearly blind
she lay and snored
rousing with anger in her tones
to cry for food,
Dah
berkedut dan hampir buta
nenek baring dan berdengkur
terjaga dengan suara bernada marah
menjerit mahu makanan,
Gimme
something to eat--
They're starving me--
I'm all right--I won't go
to the hospital. No, no, no
Beri
sesuatu untuk aku makan –
Mereka tak beri aku makan –
Aku
tiada masalah – Aku tak nak pergi
hospital. Tak nak, tak nak, tak nak
Give me
something to eat!
Let me take you
to the hospital, I said
and after you are well
Beri
sesuatu untuk aku makan!
Biar
saya hantar nenek
ke
hospital, kata saya
dan selepas nenek sihat
you can
do as you please.
She smiled, Yes
you do what you please first
then I can do what I please—
nenek
boleh lakukan apa sahaja.
Nenek
tersenyum, Ya
kau boleh
buat apa yang kau suka dulu
nanti aku boleh buat apa aku suka --
Oh, oh,
oh! she cried
as the ambulance men lifted
her to the stretcher--
Is this what you call
Oh, oh, oh! nenek menjerit
sewaktu
petugas-petugas ambulans lelaki angkat
nenek ke atas
pengusung –
Inikah yang kau anggap
making me
comfortable?
By now her mind was clear--
Oh you think you're smart
you young people,
beri aku keselesaan?
Sehingga ini
fikirannya masih jelas –
Oh kau fikir kau bijak
kau orang muda,
she said,
but I'll tell you
you don't know anything.
Then we started.
On the way
kata
nenek, tapi aku bagitahu kau
kau
tak tahu apa-apa.
Selanjutnya kami mulai bergerak.
Dalam perjalanan
we passed
a long row
of elms. She looked at them
awhile out of
the ambulance window and said,
kami melewati satu barisan panjang
pokok-pokok elm. Nenek
melihatnya
seketika melalui ruang
tingkap ambulans dan berkata,
What are
all those
fuzzy looking things out there?
Trees? Well, I'm tired
of them and rolled her head away.
Apa
itu semua
benda-benda
kelihatan kabur di luar sana?
Pokok-pokok? Aduhai, aku dah bosan
dengan pokok-pokok lalu pusing kepalanya ke arah lain.
The Poor Orang Miskin
It's the anarchy of poverty Anarki kemiskinan
delights me, the old menarik minatku, sebuah rumah
yellow wooden house indented kayu kuning tua bersempadan
among the new brick tenements rumah-rumah bata baru
Or a cast-iron balcony Atau sebuah beranda besi tempa
with panels showing oak branches dengan panel-panel pamer dahan oak
in full leaf. It fits penuh dedaunan.
Ia secocok
the dress of the children corak pakaian anak-anak
perempuan
reflecting every stage and imbau setiap peringkat dan
custom of necessity — keperluan budaya --
Chimneys, roofs, fences of Segala serombong, atap, pagar kayu
wood and metal in an unfenced dan
logam di kawasan tanpa pagar
age and enclosing next to usia lanjut dan tak setara dengan
nothing at all: the old man yang lain langsung: lelaki tua
in a sweater and soft black berbaju panas dan topi lembut hitam
hat who sweeps the sidewalk — sering
menyapu lorong pejalan kaki --
his own ten feet of it — lamannya
seluas sepuluh kaki --
in a wind that fitfully dalam hembusan angin sekali sekala
turning his corner has memperbaiki suasana
overwhelmed the entire city seluruh bandar
Comments
Post a Comment